Dzień ten ustanowiony został przy stworzeniu świata i jest pamiątką stworzenia.
Bóg sam odpoczął w Dniu Sobotnim, błogosławił Go i uczynił świętym. Jezus potwierdził świętość Dnia Pańskiego, ukazał jego właściwe znaczenie i wspaniałość poprzez potwierdzenie IV Przykazania, oraz własne oświadczenie „Sabat dla człowieka jest uczyniony”.
Prawdę tę udokumentował własnym codziennym życiem. Prawdziwe Dzieci Boże przez wszystkie wieki zachowywały Sobotę jako Dzień Pański.
Wszechwiedzący Bóg Przewidując że Przykazanie to będzie nagminnie łamane, a wreszcie zmienione, opatrzył je znamiennym słowem
„P A M I Ę T A J !”.
Dzień ten był i jest znakiem między Bogiem, a jego ludem.
Dzień Pański – Sobota – trwa od wieczora (zachodu słońca) w piątek, do wieczora (zachodu słońca) w sobotę.
I. Pochodzenie Soboty:
1. Została ustanowiona przy stwarzaniu świata. (1Moj 2,1-3)
"I tak zostały ukończone niebo i ziemia, i wszystkie zastępy ich [stworzeń]. A kiedy ukończył Bóg swe dzieło w szóstym dniu, odpoczął w dniu siódmym po całym dziele, którego dokonał. I błogosławił Bóg dzień siódmy, i świętym go uczynił, albowiem odpoczął w tym dniu po całym dziele, które pracą swoją stworzył."
2. Znana i zachowywana była przez ludzi Bożych od początku, także przed ogłoszeniem Dekalogu na Synaju przez naród izraelski. (2Moj 16,27-30)
"Ale w siódmym dniu niektórzy ludzie poszli zbierać, [lecz nic] nie znaleźli. Jahwe wtedy rzekł do Mojżesza:- Dopókiż będziecie się uchylali od przestrzegania moich przykazań i pouczeń? Patrzcie! To Jahwe przecież dał wam ten szabat, dlatego też On daje wam w szóstym dniu pokarm na dwa dni. Niech więc każdy siedzi w domu, niech nikt nie opuszcza swego miejsca w siódmym dniu! Odpoczywał więc lud w siódmym dniu."
3. Na Synaju została ogłoszona w formie IV Przykazania Dekalogu. (2Moj 20,8-11)
"Pamiętaj, abyś święcił dzień szabatu. (Sześć dni masz pracować i wykonywać wszelkie twoje zajęcia, lecz dzień siódmy jest szabatem na cześć Jahwe, twego Boga. Nie wolno [wtedy] wykonywać żadnego zajęcia ani tobie, ani twemu synowi czy córce, ani słudze czy służebnicy, ani bydlęciu, ani obcemu, który przebywa w obrębie twoich bram. Jahwe bowiem uczynił w sześciu dniach niebo i ziemię, morze i to wszystko, co jest w nich, a odpoczął w siódmym dniu. Dlatego pobłogosławił Jahwe dzień szabatu i uczynił go świętym)."
1. Sobota jest Dniem Pańskim – własnością Pana Jezusa Chrystusa. (Mr 2,28)
"Tak więc Syn Człowieczy jest również panem szabatu."
2. Od początku jest znakiem przynależności do Stwórcy. (Ezech 20,20; 2Moj 31,14-17)
"Święćcie moje szabaty, niech będą one znakiem między mną a wami, aby wiedziano, że Ja jestem Jahwe, wasz Bóg."
"Zachowujcie szabat, bo jest on dla was rzeczą świętą. Kto by go znieważył, musi umrzeć! Ktokolwiek więc wykonałby w tym dniu pracę, zostanie wykluczony ze swego ludu. Przez sześć dni wolno wykonywać pracę, lecz w siódmym dniu ma być święty odpoczynek, uroczysty szabat na cześć Jahwe. Ktokolwiek wykonywałby pracę w siódmym dniu, musi umrzeć. Niech więc synowie Izraela zachowują szabat, przestrzegając go z pokolenia w pokolenie, aby ten szabat uczynić wiecznym przymierzem. Ma on być zawsze znakiem między mną i synami Izraela. W sześciu dniach uczynił bowiem Jahwe niebo i ziemię, a w dniu siódmym wypoczął i odetchnął."
3. Odwieczne Boże Prawo, w tym także Przykazanie IV zostało w Nowym Przymierzu wpisane do serc dzieci Bożych, należy je więc uznawać, przestrzegać i kochać. (Hbr 8,10; 10,16)
"Takie oto będzie Przymierze, które zawrę z domem Izraela: Po owych dniach - powiada Pan - wyryję moje Prawa w ich myślach i napiszę je na ich sercach, będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem."
"Takie jest przymierze, które zawrę z nimi w owych dniach, mówi Pan: dając prawa moje w ich serca, także w umyśle ich wypiszę je."
III. Chrystus Pan przestrzegał Dzień Sobotni !
1. Jezus Chrystus kochał Boże Prawo. (Ps 40,8.9; por. Mt 5,17-19)
"Rzekłem więc: "Oto przychodzę; w zwoju Księgi zawarte są dla mnie wskazania. Pełnić Twą wolę, Boże mój, to moje pragnienie, a prawo Twoje noszę głęboko w sercu"."
"Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić. Zaprawdę, powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą i dopóki się wszystko nie wypełni, jedna jota ani jedna kreska w Prawie nie ulegnie zmianie. Ktokolwiek więc zniósłby jeden z tych przepisów, choćby najmniejszy, i nauczał tego ludzi, ten będzie najmniejszy w królestwie niebieskim. A kto by ich przestrzegał i nauczał tego, ten będzie wielki w królestwie niebieskim."
2. Sobotę przestrzegał i głosił w tym dniu Słowo Boże pośród zgromadzenia. (Łk 4,18-21)
"'Duch Pański nade mną, dlatego mnie namaścił, abym głosił ubogim dobrą nowinę, posłał mnie, abym obwieszczał więźniom uwolnienie a ślepym odzyskanie wzroku. Abym wolnością obdarzał uciśnionych i ogłaszał rok zmiłowania Pańskiego'. Zwinąwszy zwój oddał go słudze i usiadł. A oczy wszystkich w synagodze były w Niego utkwione. Zaczął więc mówić do nich: - Dzisiaj wypełniło się to Pismo, któreście słyszeli."
3. Czynił wiele dobra w tym dniu. (Mt 12,12)
"A o ileż więcej wart jest człowiek od owcy. Można więc czynić dobrze w szabat!"
4. Zwracał On uwagę na świętość Soboty, gdy mówił o wydarzeniach mających mieć miejsce w wiele lat po Jego śmierci. (Mt 24,20)
"A módlcie się, aby ucieczka wasza nie przypadła w zimie albo w szabat."
5. Apostoł Jan ok. 100 po Chr. Nazywa Sobotę „Dniem Pańskim”. (Obj 1,10)
"W dzień Pański popadłem w zachwycenie i usłyszałem za sobą głos potężny, jakby trąby, który mówił:"
1. Niewiasty wierne Chrystusowi. (Łk 23,50-56)
"Człowiek zaś imieniem Józef, członek rady, a zarazem dobry i sprawiedliwy człowiek, który pochodził z Arymatei, miasta judejskiego, nie zgadzał się z radą i jej postępowaniem, ale oczekiwał królestwa Bożego. On przyszedł do Piłata i poprosił o ciało Jezusa. I zdjąwszy je, owinął w płótno i złożył w grobie wykutym w skale, w którym nikt jeszcze nie leżał. Był Dzień Przygotowania i zbliżał się szabat. Przyszły też z nim niewiasty, które przybyły z Jezusem z Galilei, i przyglądały się grobowi i złożeniu do niego ciała. A powróciwszy (do domu), przygotowały wonności i olejki. W szabat jednak odpoczywały według przykazania."
2. Tak postępował ap. Paweł. (DzAp 13,13.14; 42,44; 17,2; 18,4)
"Paweł ze swoim otoczeniem odpłynął z Pafos i przybył do Perge w Pamfilii. Jan natomiast odłączył się od nich i wrócił do Jerozolimy. Następnie opuścili Perge, przybli do Antiochii Pizydyjskiej, gdzie w dzień szabatu udali się do synagogi i usiedli."
"Paweł, zgodnie ze swoim zwyczajem, udał się tam i przez trzy szabaty rozprawiał z nimi."
"W każdy szabat zabierał głos w synagogdze, starając się przekonać Żydów i Greków."
3. Należy zachowywać wszystkie Przykazania. (Jan 2,10.11)
4. Lud Boży wyróżnia się posłuszeństwem wobec wszystkich Przykazań. (Obj 14,12)
"Tu się okazuje wytrwałość świętych, którzy strzegą przykazań Bożych i wiary Jezusowej."
Wersety biblijne: Biblia Poznańska (1974/1975)